Georgia

Det er ganske rart å ligge på ei god seng ved eit oppvarma basseng og ha fjell på 4-5000 meter utafor vindauga. Det gjer eg nå. 

Fredag kveld letta flyet for mellomlanding i Riga og vidare til Tbilisi i Georgia ved Svartehavet. Dette vakre landet som var ein av Sovjetrepublikkens statar. Fødelandet til Stalin og landet Katie Melua kjem frå. 

Me ankom hovedstaden langt på natt. Dette fordi myndighetene oppgraderer og bygger ut flyplassen. Dette skjer på dagtid og flygninger på nattestid. 

Me reiser med Norsk Tur som er ein erfarent turoperatør. Så me blei bussa til det beste hotellet. Etter ein lang reisedag er det godt med god seng og bra bad. 

Sergei skal vera vår lokale guide og møtte oss på hotellet. Fyrste dag i den vakre hovedstaden var det lunsj i ein vakker restaurant. Georgisk mat er viden kjent og av høg kvalitet. 

Midt under lunsjen blei me servera tradisjonell georgisk  mannssang. Og overrasking var stor då to av tre var norske. Den eine operasanger som hadde reist hit i 1996 for å lære denne vakre musikken. Den andre var etablert her over mange år med familie og business. Utruleg vakkert. 

Me hadde besøk i kyrkjer og festninger og også ein tur med taubane opp frå byen. Fantastiske opplevingar. Og det heile avslutta med middag på restaurant Kopala. 

Fortsettelse ein annan dag.

Ferie og fridagar

Så er denne veka også snart historie.  Palmehelga  står for tur og så er det påskeferie. Det er nesten ikkje til å tru at me er kome så la på året allerede.

Ute skin sola og alt tegnar til at det kan bli fint påskevær her på østlandet i år. Eg skal ikkje ut og farte, så det blir nok mest påskeferie på terrassen. Men været er viktig uansett.

Som for alle andre er det ein trist nyhetslaurdag å vakne opp til. Det grusomme lastebilangrepet i Stockholm i går ettermiddag rystar oss alle. Det kunne like gjerne vore i Oslo. Og tankane går til alle som er råka. Verden kjem så nære innpå oss. Og styggedommen er ikkje noko ein bare les om som skjer langt ute i verden. Nei den er her og. Men som det blir sagt, det viktige er å ikkje la seg skremme. Leve normalt. Terror er noko me nok må lære oss å leve med. Det er prisen å betale for denne opne verden me har. Så la oss håpe dei skuldige blir tatt og at svenskane tek tilbake kvardagen sin fort.

Trump bombar Syria og Putin er sint for det. Erna er i Kina og gjer seg populær. Og me har sett folk i Syria som begrev eller har mista heile familiane sine denne veka. Det er mykje elende.

Og her opp sit me og skal fylle skåp og skuffar med appelsiner og Kvikklunsj. Rødvin og lammesteik. «Kors ska vi reis?» startar opp måndag morgon og det er sikkert påskekrim i fleire kanalar.

Ja, la oss kvile og kose oss med familie og venner. Det er lov sjøl om me får styggedommen tett innpå oss.

På morgon her hos meg er det to firbeinte som spring frå sofa til sofa og har lyst ut i hagen å jage nabokatta som spankulerar rundt der. Og eg trur dei firbeinte gler seg til matmor skal ha fri og vera heime i mange dagar.
Eg var i ein triveleg bursdag for nokre dagar sidan. Og det var eit strålande kalas. 14 damer rundr eit rundt bord. Ja ein kan tenke seg! Nydeleg mat, artige påfunn, mykje sang og glede. Så nå er det bare å finne ut kven ein kan feire neste gong.

Men nå er det fri og late dagar. Eg får huset fullt uti veka, men i helga er det bare kvile og helsepleie. Influensaen er hard og vil ikkje gje seg. Så det er flott å kunne ligg under dyna og halde varmen og vite at ein ikkje må noko som helst. Nå skal eg steike egg og bacon, meir kaffe, meir aviser og så blir det ein luftetur med hundane utover dagen.

Eg ønsker alle ein go palmelaurdag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lenge sia sist

Eg har ikkje teke meg tid til å vore inne på bloggen min på lenge, lenge. Det er litt som lufta har gått ut av ballongen.Og slik er det vel med ting innimellom. Men eg ser at mange er innom på sidene mine og ser og då dukkar det ikkje opp noko nytt. Og det er jo ikkje slik det skal vera dersom man vil vera bloggar. Ja, nå er då ikkje eg ein ordenteleg bloggar slik som har viktige ting å melde kvar dag. Men likevel skal ein ta vare på lesarane sine. Så eg får bare beklage at blogginga har vore lagt vekk litt.

 

 

Litt oppsummering sidan tidleg mars kan eg ta med. Eg har hatt besøk av barnebarn i mars. Me har kosa oss både ute og inne

Når ungdomen sit fast i vårsnøen

Eg hadde ei veldig triveleg syskenbarnhelg på fjellet. Då var Annun samla og åt og drakk og mimra om felles familie. Og jammen kom me opp med nokre idéar til ei lang reise me kunne tenkt oss å gjera i lag. Me er 9 søskenbarn på morsida. Og me har eit prosjekt på gang som ikkje dei andre veit så mykje om ennå. Blir spennande å sjå om dette er gjennomførbart i 2019 eller 2020. Men fjellweekenden var fin. Me fekk ein flott skitur på laurdag og åt skrei med rogn og lever på kvelden. Ulempa når slike pinglur som meg er på fjellet og frys litt, er at det oftast blir litt sjukdom og pusling etterpå. Det er nok prisen å betale. Etter ein weekend i Oslo helga etterpå måtte eg legge med ned. Influensaen slo til. Så senga var det einaste som dugde. Og jamme veka etterpå kom det ein skikkeleg forkjølelse som ennå er slitsom. Men man overlever slik ting. Sjøl om eg syns litt synd på meg sjøl innimellom. Heldigvis har eg flotte kollegaer som tek ansvar og greier den daglege drifta. Og snart er det påske.

Og så er det jo travle tider når våren kjem her nord. For ein «godseigar» slik som meg. Hagen er på størrelse med eit frimerke og plattingen min litt større. Men likevel litt å vedlikehalde. Det er grønne merke etter vinteren på terassen. Dette må vaskas og skuras. Og så skal det beisas. Hagemøblar er på plass. Men dei skal vaskas og stellas. Eg ser hageprogram på TV og drøymer meg bort. Slik vil eg og gjera det i hagen tenker eg. Men vips så er eg tilbake i virkelegheten og innser at eg ikkje er ordenteleg snikkar, sjøl om eg skryter på meg sjølsnikra ting, og ikkje kan eg støype skikkeleg heller. Så det blir nok med litt enkle løysingar i år også. Men eg gler meg verkeleg over uteplassen min og at det nå går mot varmare tider.

Me har hatt ein liten dugnad på tunet og fått vekk haugevis med strøsand. Og det hjelper litt for møkk innadørs når små hundepoter tråkkar ut og inn mange gonger om dagen.

Strikkinga mi er det litt så som så med. Eg har nok ei slags strikkenevrose. Men av og til er det nok. Og litt slik er det nå. Men strikkekjole er sendt til barnebarn. Eg har ferdigstilt og montera ein genser for ei venninne. Og er litt i gang med Haukeligenseren som har blive så populær etter Farmen-Vendela brukte den.

Og  mest av alt har strikkedamene på Strikkekaféen vår overlevert 200 strikka bamsar som skal vera med Folkehøgskuleelevane til Nepal. Dei skal forhåpentlegvis gje glede til små barn og små barnehender kan klemme desse inntil seg. Stolt av damene.

Her på frivilligsentralen er det stor aktivitet. Me gler oss alle til ei fribeite og påskeferie. Det er velfortjent for det har vore ein svært aktiv vinter.

Innimellom snørr og hoste har eg og rydda i skåp og skuffar. Og eg har så mange ting. Eg har difor lagt ting ut på nett til salg. Og må nå stålsette med for ikkje å kjøpe inn meir tull. For eg har ikkje plass.

Og så er det påskeferie med familiebesøk. Og det blir heilt topp. Me skal kose oss saman. Mat og drikke skal det vera rikeleg med. Og store og små kan nyte velfortjente feriedagar.

Eg går ut frå at fleire enn meg ser fram til denne fine høgtida.

Eg skal forberede litt ferietur i mai. Eg skal rydde i bildearkiv. Eg skal bake til barnebarna. Og mykje anna. Men når ein stadig kjem på nye idear kan dette fort endre seg.

Men for å ta det siste fyst. I dag skal eg i bursdagsselskap og gler meg til det. Fint med venner som vil feire og laga fest.

Ha ein strålande kveld folkens. Kanskje blir det litt påskeblogging nå framover.

 

Gratulerer med dagen kvinner!

8. Mars og Kvinnedag! Eg har vore med på ei hyggelig markering av dagen. Fyrst dukka fine Arek opp på jobben med ein bukett vakre roser som han dela ut til jentene.

 

Og så var det kåseri og Borgny Tøfte tok oss med på ei interresant reise om kvinners kår og kamp. Og til her me er i dag. Eg kan godt hugse tida med Unni Rustad som var aktiv m-l’er og i Kvinnefronten der ho kjempa mot bla pornografi. Og Berit Aas. Det var heite debattar.

 

Pornobål i Oslo på 70 talet

 

Eg plar sei til jentene mine som lever i ei verd der dei er likestilte med mennene sine at det er fordi kvinner har gått fyri og kjempa kampen at det er så bra å vera kvinne i Noreg. Trur ikkje dei tenker over at det har vore så mykje annleis for oss som er litt eldre. Det som eg synes i dagens samfunn er vel at pur unge jenter lar seg bruke som sexobjekt og også spelar på dette med kropp. Håpar at sidan det politiske klimaet i dagens vestlege verden er blitt så ekstremt mange stader, så treng vi å ta opp att og markere likestillinga mellom menn og kvinner.

Som mine lesarar ser, er det ikkje mykje blogging på meg. Litt for lita tid til det. Men sidan sist så har det vore litt av kvart. Sist helg feira eg mitt barnebarn som allerede har blitt 10 år. Det var ei fin helg med gåver, mat og gode klemmar på bestemor. Det er stort å vera med i livet til desse for meg viktigaste personar. Og denne veka har eg besøk av eit vakse barnebarn som har heimekontor og jobbar frå mitt kontor. Me kosar oss og et og drikk. Og kniser og fniser på kveldstid. Me to har fulgt kvarandre tett i 21 år. Og for nokre dagar sidan drøymde eg at me feira min 100 års dag. Og då var denne unge dama blitt 57. Det er lov å drøyme då.

Men snoen som i ettermiddag kjem ned kunne eg greid meg utan.Ventar på våren nå. Ikkje veldig lenge før påskeferien er her. Det blir fint. Då kan eg kanskje gjera klar terrassen min. Det er heller ikkje lenge til eg og ei venninne reiser til Georgia. Det gler eg meg til. Men fyrst er det hyttetur på fjellet med fine syskinbån neste helg. Og det ventar ei bursdagsfeiring for ei venninne rett før påske.

Eg har og tankar om litt storvask i huset og rydding i skåp og bodar. Men eg kan fort skuve det litt framfor meg. Ikkje akkurat veldig standhaftig denne dama.

Men gode følgarar, ha ein fin kveld og det som er att av kvinnedagen.

Dagens  lunsj

Snart vår

Endeleg ein dag med litt tid og lyst tilå skrive litt her på bloggen. Det er vanskeleg å prioritere dette i kvardagen. Så det blir ein liten snutt når det blir.

Og nå er straks vintermånadene over for denne gong også. Om bare få dagar skriv me mars. Og vår er rett rundt hjørnet, håpar eg. Gler meg verkelg til varme på ein sliten kropp og uteliv på terassen. Blomar i kasser og potter. Gode lukter av nyklypt gras. Ja det er nå ei stund til eg kan kjenne på det då. Men det er lov å glede seg. Og eit par ettermiddagar nå har eg høyrt høglydt fuglesang. Me er på rett veg.

I går ettermiddag var det så fin sol og varmt i sydveggen hjå meg. Etter å ha avslutta arbeidsveka litt tidlegare rakk eg eit par timar i sola. Med sauskinn i stolen og Rørospledd rundt beina var det verkeleg fint. Det var godt å kvile litt etter ei travel veke.

Det er vinterferie og eg har besøk av eit barnebarn. Me har kosa oss på kveldstid og på dagtid har ho hatt med seg jobben sin og lånt kontorplass sammen med bestemor. Ein er ikkje avhengig av å sita på eige kontor når lenger. Me har laga god mat saman om kveldane, vore på middagsbesøk og fått skreimiddag. Me øvelseskjører litt. Og i dag er den unge dama ikkje stått opp ennå. Så eg sit framfor peisen og har pløgd gjennom Aftenposten og Amagasinet frå i går. Nå kom akkurat VG selgaren på døra, så laurdagsVG er klart på bordet her.

Det er det same maset om Trump og ulv og diselbilar og bla bla bla. Eg er fortsatt dagleg opprøt over denne Trumpen. Eg har ei skummel kjensle av diktatorar og pressekontroll. Det startar i det små. Men la oss håpe at folket hans seier stopp i tide. Det er jo ikkje så lange til valget vårt, og kanskje fleire ser viktigheten av å bruke stemmeretten sin. La oss håpe det.

Veka mi har vore mange ulike arbeid og aktivitetar. Eg har lyst til å nevne at me har hatt ein flott lyrikktime på Frivilligsentralen. Den lokale diktaren Hans G. Kivle vart sett fokus på. Dotter hans, Frøydis, samtala og fortalde om far.  Om dikt og liv. Og ho las historiane og dikta hans.Han skreiv mykje fint og det var stinn brakke hjå oss denne dagen. Ser at det er interesse for å halde liv i det kjente og nære. Me har fleire lokale diktarar som kanskje kunne fått ein minnetime. Me skal prøve på det.

Hans G. Kivle

Eg strikkar og strikkar. Stadig prosjekt. Nå er det ein 12 åring som har bestilt ein strikkekjole. Ho ringde seint i gårkveld og lura på kor langt eg var kome. Ho syns det gjekk seint når eg fortalde eg var kome 10 cm på veg. Men eg starta for eit par dagar sidan.

Og så fin blei vesel Ida med kjolen frå besta

Her i heimen skal me øvelseskjøre i dag, på tur med hundane, lage oss god mat og bare ha det roleg.

Så ha ei god helg.

 

Sol ute og inne

Sist eg var inn her og blogga skreiv me ennå januar. Og så er me alt langt uti februar. Tida er for knapp. Alt for lite overskudd og tid til å blogge for tida. Men eg skriv når eg føler for det.

Eg sit me ein følelse av at me burde hatt påskeferien denne helga. Hos meg som mange andre stader skin sola inn i stova og lyser opp alle støvfnugg og anna som eg trudde eg hadde fjerna når eg vaska i går. Men pytt, pytt. Kva gjer vel det. Å stå opp til ein slik dag er bare flott. Kaffe, brødskive med brun ost og aviser og magasin. Og plutseleg er det langt på dag. Veldig godt å få gå sakte nokon dagar.

Bestevenner finn solstripene i stova

Og så ringer det på døra mens eg ennå er i pysj. Ei god venninne vil ha meg med på tur i solskinnet. Og då er det bare å få på turtøyet. Eg skulle jo ha luftetur med hundene uansett. Så det blei ein rektig triveleg time i vintersol og jenteprat og hunder som «las avisa» ved alle lyktestolpar. Det er godt å kjenne på at nokon ennå kjem innom i heimen sjøl om ein ikkje har avtalt besøk. Det set eg veldig pris på. Så takk for det.

Og vel heime att med raude kinn og trøtte firbeinte sambuarar er det kva ein skal ha til middag då? Og så er det å gå gjennom fryseboksen og kva ein finn der. Jau, det blir kokte kyllinglår med gode grønnsaker i dag. Det luktar allerede fristande i stova. I mellomtida har eg fått i meg kaffe og morsdagskake. Var innom bakeriet i går og kjøpte med kake til meg sjøl. Ikkje det at morsdag er noko eg feirar. Men ein blir frista av fine marsipankaker i annonser og i butikken. Og så har begge mine fine jenter ringt og gratulera mor. Det er jo fint. Eg tenker på så heldig eg er som har fått gleden av å vera mamma. Ikkje alle får den opplevelsen. Men eg treng ikkje ein eigen dag for mor. Fint å bry seg om kvarandre, men det bør me gjera heile året.

Eg har sett på TV i naborommet. Ikkje spesielt interressert i all slags sport, men tenker det kan bli spennande skiskyting i dag. Så eg sit i stova og kosar meg med lesing og ventar på kyllinggryta mi mens det gnålar på naborommet. Då eg kan springe ut og inn å få med store øyeblikk.

Ellers så er det veldig travle dagar og lite tid til private sysslar. Det er difor fint å bare ha seg sjøl av og til i helgane. Men i dag føler eg litt overskot for å skrive litt. Det er jo dei same tinga eg les om i alle salgs nyhetskanalar. Galningen Trump er liksom fleire gonger om dagen ute med galskapen sin. Så er det ulv og så er det drap og styggedom. Det er Johaug. Og så er det Farmen då. Eg ser ikkje på den, men får det sitert i aviser og på FB. Ser at dette engasjerar mange. Snodig.

Eg har akkurat avslutta ei ny lydbok (då kan eg strikke samtidig). Det var ein roman som heiter «Wildflower Hill – der drømmene møtes». Ikkje så verst, men litt meir over i sjangeren for «kiosklitteratur». Av og til der det avslappande og krev lite engasjement. Men eg likar nok bedre litt djupare ting. Så nå er det å finne ei ny bok å starte med. Samtidig er eg i gang med Ketil Bjørnstads 60-tal. Snart ferdig med den og klar for 70-talet. Flott lesing av ein super forfattar.

Litt husstell må også gjeras i dag. Fortsatt ingen vaksehjelp her. Bare bikkjer som støvar til og herjar rundt i huset.  Og så likar jo eg ommøblering. Så det er gjort nå i helga. Blir aldri kjedeleg i stova då. Og eg laga meg ny vedkasse. Godt fornøgd med den. Denne hadde far min i garasjen med skruvar og anna rot ein gong.

Må og nevne at eg var i jenteselskap på fredag. Det er så koseleg. Og verdens hygglegaste vertskap. Eg blei henta ved døra og etter champagne og velkomst fekk me servert «husmannskost». Det var all slag sild med nydeleg tilbehør og nydeleg rotmos. Og så akevitt da sjølsagt. Kake, kaffe, og alt som høyrer med. Og plutseleg er fredag blitt til laurdag. Så desse jentene med ganske høg snittalder er ingen pinglur som tek tidleg kveld. Verten las Rudolf Nilsen dikt. Diskusjonen gjekk høglytt om kongehus eller republikk. Og Johaug da. Aldri kjedeleg. Og mange sterke meiningar. Det var ein flott start på helga.

Nå skal eg rigge meg i godstolen og vente på at middagen kan serveras. Viktig å gjera dagen sin fin for det om ein bur aleine. Eg gler meg.

 

Ha ein strålande søndag i finveret.

 

Britt-Marie var her

Januar går mot slutten. Grå morgon ute men godt inne. Bikkja har lagt seg att. Det er ikkje noko som skjer. Så da kan ein like god bare slappe av i sofaen.

Det har blitt lite blogging idet siste. Mange årsaker til det. Men i dag prøvar eg meg med eit lite innlegg.

Sist veke var det som vanleg ei aktiv arbeidsveke. Og alltid godt når helga kjem. Eg var bedt i jenteselskap fredag, men på grunn av sjukdom i heimen måtte det avlysas. Eg var så programmera for selskap og jenter at då flytta eg arrangementet heim til meg. Eg kasta meg rundt og gjorde klar heimlaga fiskesuppe med grovbrød til. Pavlova vart baka i full fart. Og vin var i hus, og meir kom i hus etterkvart som jentene kom. Det blei ein flott kveld til langt på natt.

Laurdag var eg beden i eritreisk bursdagsfeiring hjå ein nabo. Og du verden så hyggeleg det var. Eg har aldri vore i slikt lag før. Barnet feira 1-års dag. Og huset fløymde over av nydeleg og mykje eritreisk mat. Og drikke. Og kaker. Utover ettermiddagen var huset fyllt opp med eritreiske seljordingar. Det var ein slags «lykke til i livet» seremoni.  Eg er imponert over korleis dei alle støttar opp om kvarandres familiar. For meg var det ein fantastisk fin laurdag ettermiddag å få lov å vera med på dette. Så tusen takk.

Nå er eg i avislesemodus og gremmar meg over det eg les frå USA. Eg får sterk kjensle av at me vil få ein uroleg tid framover. Men så tenker eg som Lalum sa i ei avis i dag at han er overraska over at folk er overraska. Eg orkar ikkje tenke meir over dette nå. Filosofen Henrik Syse seier at «Han er bare president. Verden er mer enn USA».

På ein dag som denne skal eg kle meg godt for ein spasertur. Eg skal steike kalkufilet til middag. Eg skal strikke litt. Eg skal lese meir utover dagen. Og så har eg starta på lydboka «Britt-Marie var her» av  Fredrik Backman. Det er same forfattaren som skriev «En mann ved navn Ove». Det er moro å  lesa denne forfattaren. «Han har gjort det igjen!» er ein av kritikaranes dom. Så den boka anbefalar eg verkeleg.

Delar og denne videoen eg fann i dag. Nå kan me dykke oss ned på havbotnen på det fyrste undervatnsmuseumet i Europa. Stadig noko nytt.

Ta ein kikk:

http://www.abcnyheter.no/reise/2016/02/17/195200423/skulpturpark-under-vann-apner-pa-lanzarote?autoplay=1

God søndag.

 

Frank Underwood

President Underwood

Søndag og ennå ein fridag der eg ikkje skal gjera stort anna enn å slapp litt av.

Det brenn i peisen, kaffe er i koppen og bikkjene herjar rundt føttene og er sjeleglade for at matmor tek til vitet og står opp. Dei er ganske dresserte om morgon bikkjene, og eg treng ikkje ut på tissetur med dei veldig tidleg. Men rutinene er innarbeide og nå er det leiketid her.

Eg les som vanleg aviser. Trumpsirkuset fortsett. Dei siste dagane har eg tenkt på Netflixserien «House of cards». Då eg var i New York fyste gong i 2012 var byen pryda med store reklameplakater for serien som hadde premiere med Kevin Spacey i hovudrolla som Frank Underwood og Robin Wright som kona hans. Eg er stor fan av Spacey og interressert i politikk. Eg las om serien og heim igjen abbonera eg på Netflix. Eg trur eg såg alle episodane på nokre kveldar og nettar. Og eg syntes serien svara absolutt til forventningane. Det dreiar seg om Det kvite hus og toppkandidatane i USAs politiske miljø. Det er så rote og korrupt at eg tenker at ja dei må jo laga action for å få til gode seriar som skal vare i årevis. Seinare venta eg bare på neste sesong. Og sjølsagt så blei narcissistiske Frank Underwood president etter løgn og bedrag. Nå er femte sesong klar og kjem på skjermen i mai. Gler meg. Ser i avisa i dag at «teaseren» blei sleppt same dag som presidentinnsettelsen.  I et 28-sekunders langt klipp visas det amerikanske flagget vaiande i vinden. Det er overskya og me hører barnestemmer lese opp USAs trusbekjennelse. Kamera zoomar ut og der ser me  flagget heng opp ned framfor Kongress-bygningen.

Og eg tenker at serien er akkurat som verkeleghetia har blitt.

Ta deg tid til å sjå denne serien er mi anbefaling.

Apropo det amerikanske flagget som heng opp ned: Bare dersom det er ekstrem fare for liv og eigedom står det i flaggkoden for USA, skal flagget hengast opp ned. Dette visste ikkje eg.

Men eg såg på programmet Walkabout i gårkveld med Nils og Ronny som reiser rundt. I går var dei i Detroit, «The american dream» og bilbyen over alle ein gong i tida. Flagget var hengt opp ned der fordi innbyggarane ville varsle om dei forferdeleg tilstandane i byen.  I dette programmet fekk me tilbakeblikk frå femtitallet når Detroit var bygd opp som ein stor industriby. Det var etablering av bilfabrikkane og mange arbeidsplassar og fine bustader. I går såg det mest ut som me var i krigsherja Syria. Budstadfelta var fråflytt, søppel overalt. Det var lovlause tilstandar og frå millonar av innbyggarar var det nå bare 700 000 igjen. Andre hadde reist pga lovlause tilstandar osv. Og programmet var reprise frå 2014.

Etter å ha sett programmet kan eg godta forklaringa på kvifor Trump er blitt president. Dette er velgarmasser som har stemt han fram. Og det er sikkert slik i mange andre distrikt også. Trist å sjå men ikkje vanskeleg å forstå.

Her er lenke til ein snutt av programmet:

https://tv.nrk.no/serie/walkabout/kmte50003012

Må bare ta med imponerande tal frå Womens march i går. Over tre millioner ute i gatene og demonstrerte i byar i USA i går. Den største marsjen nokon gong i USA.

Der skulle vi ha vøri Kal´

Nå er de sikkert så lei av å høre om kva eg tenkjer om Trump og USA at eg skal slutte heilt å skrive om det dersom det ikkje kjem store katastrofer.

Og så er det strikkeprosjekta mine då. I går var det faktisk så vårfint i solveggen min at eg kunne site ute og kose meg med strikkinga mi. Ferdig med eit prosjekt og i gang med neste.

Nå er det Mariuskjole i Alpakka til ei lita frøken som kan bruke den i barnehagen.

Ha in fin søndag då.

 

 

Mr meg er president!

 

Bilde frå Dagbladet i dag

Ser at det har vore fleire innom denne veka og sett etter ny post på bloggen min. Beklagar at det ikkje er tilfelle. Tida har ikkje strekke til denne veka. Men nå er det fredag og i den store verda er Donaldperioden i gang.

Las artikkel skrive av Morten Strand i Dagbladet. «Det er alvor nå». Det var interresant lesing. Han skriv om narsissisten Trump.

(Narsissisme, egentlig sykelig eller skadelig selvnytelse (forelskelse i seg selv), en betegnelse hentet fra den greske myten om ynglingen Narkissos som så sitt eget speilbilde i vannet og ble så forelsket at han ble dømt til å tæres hen og dø. I dagligtale brukes narsissisme nærmest synonymt med selvopptatthet. Narsissismebegrepet slik det brukes i psykiatri og psykologi har imidlertid en viktig tilleggsdimensjon, nemlig at personen ikke bare er opptatt av seg selv, men også nyter seg selv, sine egenskaper, evner, suksess og ytelser (produkter).(Henta frå Store norske leksikon)

I artikkelen opplyses det om ein Harvard-professor, Howard Gardner som kallar Trump «oppsiktsvekkende narsissistisk», og ein kollega brukar videoar av Trump i undervisninga for å beskrive fenomenet.

http://www.dagbladet.no/kultur/mr-meg-er-president/66771243

Ok. Nok om Donald for idag.

Ellers så har det blitt ein fin spasertur i ettermiddag før mørket kom. Det var nesten som det skulle vore i mars månad. Og det ser ut til å bli fine dagar i helga og. Eg tok nokre bilde av den vakre, raude himmelen både i dag tidleg og i ettermiddag. Eg er ingen stor fotograf, ser at mange legg ut flotte instagrambilde av ein raud himmel. Men det var ikkje det eg tenkte på. Eg blei ståande å snakke med naboen i ettermiddag om kvifor det er så vakre himmlar om dagane. Me kom ikkje så langt at me fann ut av det. Eg har og sett ein kraftig planet eller stjerne dei siste kveldane på himmelen. Googla dette i går, men fann ikkje ut kva det var for noko. Det må eg finne ut av. Har lasta ned ein app på iPhonen men det var ikkje stjerner å sjå nå i kveld.

 

Helga står for døra og eg gler meg til å slappe av. Strikking, lesing, ut på tur er noko av det eg tenker å gjera.

Nå er det snart leggetid for nokon. Eg skal unne meg å site opp nokre timar ennå. Avsluttar strikkeprosjekt og må gjera ferdig siste centimetrane på lua eg er i gang med. Og så har eg masse eg skal sjå på Netflix for tida. Så det er vel bare å rigge seg til og sette i gang. Og glede meg til laurdag morgon for då blir det egg og bacon til frokost. Det er ikkje noko eg et kvar dag. Så sov godt folk og kanskje har eg noko vettug å meddele i løpet av helga.

De har nok registrera at nå er det nynorskblogg her på sida. Det skal iallefall prøvas ei stund.